Bilecik Kınık’tayız. Gece yağan yağmur sonucunda Köyden şelaleye kadar olan kısımda asfalt dışında kalan toprak alanlar çamur içinde. Yola baktığınızda toprak kısımda çamur değilmiş gibi gözükmekte ancak arabanın kaymaya başlamasıyla anladık. Arabadan indiğimizde ise zemine bastımızda çamurun yapışkan olduğu anlaşılıyor. Arabayı kenara çekip şelaleye yürüyerek gitmeye karar verdik. Haritada kalan mesafe 2,5 km gözüküyor. Bu inişin , doğal olarak bunun birde çıkışı var. Hele çamurda çıkış ve de yapışkan bir çamurda boylar uzuyor, kilolar artıyor. Uludağ Aras Şelalesi’nden dere içinden çıkışta sonra en zorlandığımız yer. Bütün bunların öncesinde üzerinde çalıştığımız rotanın gerek Google Haritaların Yenişehir’de konumumuzu Romanya olarak göstermesi ve de Karayollarının çalışmaları nedeniyle ya bazı yolların girişleri kapalı olması veya tabelanın hiç olmaması bizim Kınık Köyü’nü sora sora bulmamıza neden oldu. Hele dönüşte bir beşyol ağızına geldik yollar nereye gidiyor belirli değil. Tabela hak getire. Dediğimiz gibi sora sora bulduk. Şelaleye gelince Arabayı bırakıp yaklaşık 2,5 km çamurlu yolda indikten sonra ulaştık. Çevre çok ıslak olduğu için sadece şelaleden çekim yapabildik. Çünkü fotoğraflardan da göreceğiniz gibi oldukça riskli idi. Yer güzel bir yer piknik için ideal. Nitekim piknik yapan, kafaları çekenlerin ne yazık ki çöplerini atmışlar, toplamamışlar öylece bırakmışlar. Her yerde olduğu gibi burada da sorun aynı, hiç birşeyin değerini bilmiyoruz. . Sonuçta aklımızda ne kaldı, evet şelale güzel ancak çıkış tam bir macera oldu. Bazı yerlerde çamura batmamak için makilik alandan tırmandık , yola göre daha dikti. Evlere gittiğimizde on saat kesintisiz uyuduk. Daha hala yorgunluğumuzu atamadık. Ancak bu işinde en güzel tarafı macerayı yaşamak. Bir daha gideceğiz ama bu sefer kuru bir zamanda olacak. Lütfen çöplerimiz bırakmayalım. En yakın köyde çöp kovaları bulunmaktadır, üşenmeyin. Saygılarımızla.
